بەیتی دووهەمی لاپەڕە 471:
ئیشارەم کردە ئەبرۆی، یەعنی: میحرابت کەچە، فەرمووی:
ئەمە قیبلەی تەمامی عالەمە، جێی جیلوەی ئیمامە

چوار تێکستی ناو شەرحەکە و دیوانی گیویش لە جیاتی «میحرابت کەچە» نووسیویانە «میحرابی کەچی» ئەمیشیان لەبارتر و پاراوترە مەعناکەشی پێ کەم ناکات. «جیلوەی ئیمامە» دەبێ بخوێندرێتەوە «جیلوەیی مامە» لەبەر کێشی بەیتەکە. نیوەبەیتەکەی وەهای لێ دێ: «ئیشارەم کردە ئەبرۆی یەعنی میحرابی کەچی فەرمووی:».
دەشێ «میحرابی کەچی» صفەت و مەوصوف بن، دەشکرێ لێک بترازێن و بڵێین: «یەعنی میحرابی» و وشەی «کەچی» سەربەخۆ بێ بەو مەعنایەی کە دەیزانین.
لە بەیتەکەدا شتێکی نادیار هەیە، کە بۆی ناچم، دەبێتە تەبریری ئەو داوایە زلەی کە ئەبرۆی قیبلەی تەمامی عالەم بێ. شەرحەکە لێی وسکتە و باسیشی ناکات. ئەگەر ڕێ هەبایە «ئیمامە» بە «إمامە» دابندرێ. إمامیش لە میحراب جیلوە دەکات، میحرابیش ڕووی لە قیبلەیە، خەلقیش بە دوا إمامەوەن دەشیا لە ڕێی موبالەغە و پان دابڕینەوە مەعناکە قبووڵ بکرێت چونکە نالی بە عادەتی زێدە شیرینەوە وشان هەڵدەنێ بۆ دوو قاڵب و پتریش، هەر قاڵبەش بۆی دەبن بە پشتیوانی قاڵبەکەی تر لەو واتای خۆی پێ دەبەخشێ لێرەشدا «إمام»ـی نوێژ خۆی بە «ئیمام»- ئیمای بە واتای ئیشارەت – دەگۆڕێ و ئیماکە دەکاتە هۆی بوونی ئەبرۆ بە قیبلەی هەموو عالەم.

بەیتی لاپەڕە 472:
لە سایەی ڕووی تۆوە شامی خەلقی طەلعەتی صوبحە
لە شامی زوڵفی تۆوە صوبحی ئێمە ظوڵمەتی شامە

شەرحەکە «ظولمەتی شامە»ی لێک داوەتەوە بە تاریکەشەو، مەعنایەکەش لە وشەکانەوە هەڵدەستێ بەڵام ڕێ دەمێنێ «ظوڵمەتی شام» ببێتە تاریکایی ئێوارە چونکە «شام» ئێوارەیە، ڕۆژی دیار نییە بەڵام تاریکیش نییە. لەمەوە دەڵێم ڕووی یار هەرچەند بە زوڵفی نادیار بووە، بەڵام وەکوو، ڕۆژی ئاوابووی، ڕووناکییەکی لێ ماوەتەوە. سەرنج بگرین دەبینین لە نیوەبەیتی یەکەمیش ئێوارەی خەڵق بۆتە طەلعەتی صوبح نەک ڕۆژ، خۆر. چونکە ڕووی یار بە تەعبیری «لە سایەی ڕووی تۆوە» لە سێبەرەوە یا لە نەدیارەوە کە سێبەر پەیدا دەکا و عەینی ڕووەکەی لێ دیار نییە، دەبێتە طەلعەتی صوبح کە ڕووناکە و ڕۆژیشی دیار نییە.

بەیتی یەکەمی لاپەڕە 473:
لە ئاب و تاب و ئەشک و ئاهی خۆمدا بووم بە بوریانی
لە باتیی پوختەگی سووتام و ئێستەش پێم دەڵێ: خامە

«ئاب و تاب و ئەشک و ئاهـ»: لەف و نەشری موڕەتتەبن. لە نێوان پوختەگی و خام طیباق هەیە. وشەی «خامە» هەڵدەگرێ ببێتە خەبەری موبتەدایەکی محذوف کە نالی خۆیەتی، دەشکرێ ببێتە «منادی» کە بە نالی دەڵێ: خامە! واتە هەی خام! وەک کە دەگوترێ: گێلە! شێتە! ڕستەی «پێم دەڵێ» پتر بۆ منادی دەست دەدات کە ڕووە ڕووی قسەکەیە.

بەیتی دووهەمی لاپەڕە 473:
نیشانەی پوختەگی بێ دەنگییە «نالی»! ئەگەر پوختەی
بە حوججەت طەی بکە نامە، بە حیددەت پەی بکە خامە

شەرحەکە دەڵێ: نیشانەی کوڵان لەسەر ئاگری عیشق ئەوەتە بنیادەم بێدەنگ بێ و مل کەچ بکا. کەواتە... کاغەزی شیعرت توند بپێچەوە و قەڵەمەکەت ببڕەوە، بیشکێنە.
ئەم بۆچوونەی شەرحەکە هەمان تەڵە و تەپکەیە کە نالی بۆ شیعر دۆستانی ناوەتەوە و شەرحەکەش پێوەی بووە.
نالی دەڵێ: بێ دەنگی بەڵگەی ژیرییە کەواتە نامەکەت وەکوو حوججەت «حجە» و بەڵگە بگەیەنە کۆتایی [طی المسافە نەک پێچانەوەی کاغەز] بە تیژیش قەڵەمە قامیشەکەت ببڕە، دادە، [نەک بە توڕەیی بیبڕەوە] لەمانەش یەک دەنگ دەرناچێت دنیاش پڕ دەکەن.