بەیتی دووهەمی لاپەڕە 456:
نەوای ئاهەنگی «قدقامت» طەریقی جەمعی زوههادە
قەد و قامەت بە لەهجەی ڕاستی طووبایی عوششاقە

شەرحەکە دەڵێ: بۆ زاهیدان، ڕێگە بریتییە لە ڕێگە، گۆیگرتن لە ئاوازی بەزمی «قد قامت الصلاة» قەد و باڵای یاریش طووبای بەهەشتە.
نالی کە دەڵێ: «جەمعی زوههاد – زاهیدان» لەو جەمعە ئیشارەت بۆ نوێژی جەماعەت دەچێتەوە کە «قد قامت الصلاة» بۆ ئەو نوێژەیە نەک هی تاک. ئەو طەریقەش یەکسەر دەچێتەوە بۆ بەهەشت، بۆ طووبای بەهەشت، کە قەد و قامەتی یار ئەو طووبایەیە...
بە «لەهجەی ڕاستی»ـش ئیشارەتە بۆ قەد و باڵای ڕاستی یار جگە لە واتای وشەکە ڕاستی و دروستی تێدایە، بۆرەهێمایەکیش هەیە بۆ گوتەی «من مات فقد قامت قیامەتە» دیارە مەرگیش ڕێگەی هەمووانە.

بەیتی سەرەتای لاپەڕە 457:
بە زولفی تۆیە وابەستە، لە من دڵ گەر پەرێشانە
بە ئەبرۆی تۆیە پەیوەستە، ئەگەر طاقەت لە من تاقە

شەرحەکە هەوڵێکی باش و، تا ڕادەیەک، سەرکەوتووی داوە کە دەڵێ: دڵەکەم کە بڵاوە و لای خۆم نییە، پێوەندیی بە زوڵفی پەرێشانی تۆوە هەیە. کە تاقەتیشی نەماوە، لەگەڵ برۆی پەیوەست و وەک تاقی تۆ پەیوەست بووە. لە بواری حوسنی تەعلیلەوە شەرحەکە دەڵێ: وەصفی «وابەست و پەرێشان» کە بۆ زوڵف لەبارن داونی بە دڵ. وەصفی «پەیوەست و تاق» کە بۆ برۆ دەگونجێن داونی بە تاقەت. ئەمەی شەرحەکە بە جێی خۆی. منیش لە لای خۆمەوە ئەمەیە شەرحم: پەرێشانیی نیوەبەیتی یەکەم لە هەمان کاتدا دەشێ بە زوڵف و بە دڵیش وەک لەمەدا دیار دەدات:
هەرچەند دڵم پەرێشانە، وابەستەیە بە زوڵفت
هەرچەند زوڵفت پەرێشانە، دڵم وابەستەیە پێوەی

لە نیوەبەیتی دووهەمدا «تشابک» هەیە لە نێوان لەفز و مەعنادا تا دەگاتە «تبادل»: ئەم حاڵەتەی «تشابک و تبادل»ـیش لە چڕی و پڕیی نیوەبەیتەکەی زیاد کردووە بەم شێوەیە: طاقەتی من کە تاق بووە و نەماوە بە ئەبرۆی تۆوە پەیوەستە [چونکە تاق واتای قەوسیش دەدات، بەمەدا «تاق» بە واتای فەوتان بۆتە «تاق» بە واتای قەوس] دیسانەوە: «ئەگەر طاقەت لە من تاقە» تاقیش قەوسە، لەوەوە هاتووە کە طاقەتەکە پەیوەستە بە برۆکانی، برۆش قەوسە. ئنجا دیسانەوە طاقەتی من کە تاقە، فەوتاوە و نەماوە، وا پەیوەستە بەو برۆیانەوە.

بەیتی دووهەم، لاپەڕە 457:
بە نەهری کەوثەر و شیر و عەسەل چەند تینووە صۆفی
لەبی «نالی» دوچەندان بۆ لەبانی لەعلی موشتاقە

شەرحەکە تینوەتیی صۆفی بردۆتەوە بۆ تەماعی دنیایی، ئیشتییاقی دڵدارانیش دەباتەوە بۆ «ڕاحەتی ڕووح» و خواپەرستی. شەرحەکە تینوەتیی صۆفی عەیبدار دەکا لە ئاست ئیشتییاقدا. من لەو باوەڕەدا نیم. نالی پاتەوپات دەڵێ: صۆفی چەند بۆ کەوثەر و شیر و عەسەلی بەهەشت تینووە من دوو هێندە بۆ لێوە لەعلەکانی ئارەزوومەندم. تینوەتیش بە تاوترە لە موشتاقی، لە حەقیقەتیشدا ئەو صۆفی و دەروێشانەی دەیانناسین، مەگەر چۆنها، دەنا هەمووی ڕەشوڕووتن. نالی کە دەڵێ بۆ لە بانی لەعلی یار دوو هێندەی ئارەزووی صۆفی بۆ بەهەشت ئارەزوومەندم، لەوەوە دێت کە یار دوو لێوی هەیە، هەر لێوەی بە بەهەشتێکە، بۆیەش دەڵێ «لەبی نالی» و «لەبانی لەعلی». وشەی «لەبانی» کە «لبان» دەنووسرا بۆ «لبان – لوبان»ـیش دەچێتەوە کە کامی دڵە. شاعیری عەرەب دەڵێ: «فشبت ولم اقض اللبانە من عمری».