واتە: ئەمشەو لەبەر دووریی له تۆ، چاوم ترووسکایی تیا نییە، یاخود: یاخوا حاڵی وا له تۆ بەدوور بێ، من ئەمشەو چاوم ترووسکایی تیا نییە، نازانم ئەمشەو شەوی یەلدایە، وا هەر نابڕێتەوە، یاخود شەوی دەیجوورە وا ئەوەندە تاریک و نووتەکە.

لەنێوان (دوور) و (نوور) دا جیناس هەیە.

ئەمشەو - له هەموو بەیتەکاندا - (عز): ئیمشەو.
ئەم پارچە شیعرە له نوسخەکانی (چر) و (چن) و (گم) و (مز) و (عز) و (اح) و (خا) دا هەیە و دراوەتە پاڵ نالییی. لە نوسخەی (ت) یشدا هەیە و نۆ بەیتە و دراوەتە پاڵ (کوردیی)، هەروەها له نوسخەکەی چاپی (کم) ی دیوانی کوردییشدا. چواربەیتی یەکەمی ئەم پارچەیە له هەموو نوسخەکاندا هەیە، بەیتی شەشەمی تەنها له (چر) و (مز) و (اح) و (خا) دا هەیە. بەیتی شەشەمی تەنها له (چر) و (اح) و (خا) دا هەیە. بەیتی حەوتەمیشی تەنها له (چن) و (گم) و (عز) دا هەیە.
د، مارف خەزنەداریش، پشت به دیوانە لهچاپدراوەکه‌ی کوردیی، به هیی کوردیی داناوە (بڕوانەرە: د، مارف خەزنەدار، گۆڤاری ڕۆژی کوردستان، ژمارەی ٣٤ی کانوونی یەکه‌می ١٩٧٥ و کانوونی دووهەمی ١٩٧٦، ل٣٤). بەڵام ئێمه به شیعری نالییی ئەزانین و لامان وایە لەبەرەوە کراوە به هیی کوردیی، چونکه کوردیی چەند پارچەیەکی تری لەم هەوایە‌ی هەیە.

واتە: دڵەکەی لە تەخت و تاجی گەیشتن بە تۆ دوور خراوەم، وەک فەرمانداری لەکارخراو وایە. چۆن ئەو هەمیشە بەتەمای ئەوەیە بیگێڕنەوە بۆ سەر کارەکەی و خەڵاتیشی بکەن، ئەمیش هەر به تەمای ئەوەیە به خەڵاتی گەیشتن گەیشتن به تۆ شاد ببێتەوە.

حاکمی (مز): حاڵەکەم. مەعزووله (چر) و (اح) و (خا): مەعدوورە.
(مز) مەعذوورە یا مەغدوورە، (عز): مەغروورە. تۆی (چن) و (گم): تۆ.

واتە: دڵیشم حەزی له بینینی چاوە جوانەکانی تۆیە، بۆیە وا ئەمشەو لە من کێویی بووە و ڕای کردووە، بۆ لای تۆ و خۆم بێ دڵ ماومەتەوە.

لەنێوان (تۆیە) و (بۆیە) دا جیناسی لاحیق هەیە.

دڵیش (مز): دڵم. وەحشیی و ڕەمیدە و (چر) و (مز): وەحشی ڕەمیدە. (اح) و (خا): وەحشی ڕەمیدەی.

واتە: که تۆ بووی به پادشای کڵاو بەفیزەوە لار لەسەر ناوی شۆخانی چاومەست، ئیتر من هیچ پادشایەکی ترم لەم دنیایەدا مەبەست نییە و گوێ به کەسیان نادەم.

کەچ‌کولاهی (گم) و (عز): کەچ‌کڵاو و. (مز): کولاە و.

واتە: ئازیز ! تازە لە خەو هەستاویت وا تووڕەیت و چاوت ئاگرت لێ ئەبارێ، یا نه چاوت ئاڵۆزە؟ چاوت هەمیشە وایە و وا تیژ و توند ئەڕوانێتە دڵداران، یا خود ئەمشەو سەرخۆش و مەستە؟

هەڵساوە (« پەراوێزی » چر): هەڵساوی.

واتە: ئازیز ! به جۆرێ گەیشتوومەتە حاڵه‌تی (وەحدة الوجود) و لەگەڵ تۆدا بووم بەیەک، فرمێسکم که له چاوم ئەڕوا، نەخشی چاوی تۆ ئەکێشێ، وەک چۆن خوێنی حەللاج ڕستەی (انا الحق) ی ئەنووسیی، بۆیە وادیارە سەرەنجامی منیش وەک هیی ئەو ئەبێ و، چۆن ئەویان لەسەر ئیددعای (وحدة الوجود) لەگەڵ خوادا لەسەر تەختە ڕاکێشا و دارکارییان کرد و دەست و قاچیان بڕییەوە، منیش هەر وا لێ ئەکه‌ن.

چاوی (« پەراوێزی » چر): ناوی. جێگەم (اح) و (خا): جێگام.