واتە: لێوت له بچووکیدا وەک (سەلکی) تیپی (میم) وایه که کونێکی بچووکی تیایە و، باڵایشت وەک تیپی (ئەلف) بەرز و باریکه و زوڵفیشت وەک حەرفی (چیم) پێچی خواردووە، دیارە بەم شوبهاندنەدا خۆت تێئەگەی چیم لێت ئەوێ.. ماچم ئەوێ !
نیوە شیعری یەکەم نوسخەی (عم) و (مز) و (خب) دا بەم جۆرەیە:
لەبت میم، قەد ئەلیف، زوڵفت وەکوو چیم

بەم سییانه (کم) و (گم) و (مز) و (عب): بەو سییانه.

واتە: من و تۆ گفتێکمان لەنێواندایه، من گیانی خۆمت بۆ بەخت بکەم و تۆش ماچێکم بدەیتێ.. کەسێکیش که گفتێکی دا به کەسێک، ئەو گفتە وەک ئەمانەتی ئەو کەسە بێ لای، ئەکەوێتە ئەستۆی. لەبەر ئەوەی هەردووکمان چارمان ناچارە ئەبێ گفتەکەمان بێنینە دیی و ئەمانەتی یەک بدەینەوە. ئەم شیعرە ئیشارەتە به دوو ئایەتی (انَّ العهدَ کانَ مَسؤولاٌ) و (انَّ اللهَ یأمْرُکو انْ تُودّوا الأماناتِ الی آَه ﳲ لِها).

واتە: که تۆ هاتی بۆ لام له جیاتیی دڵدانەوە و دڵ شادکردن تێغی تووڕەییت دا له سەرم، منیش له داخانا سەری بڕاوی خۆم هەڵگرت و ڕۆیشتم، یا: که دیم تۆ لێم زویر و زیزی، منیش سەری خۆم هەڵگرت و ئاوەدانیم بەجێهێشت.
له کۆکردنەوەی (سەر) و (سەری) دا جیناسی ناقیص و، له (سەری خۆم هەڵگرت) دا لەطافەت هەیە، چونکه دوو مەعنا ئەگەیەنێ.