لە لاپەڕە 107 بەیتی دووهەم:
بێتە حوجرەم، پارچەپارچەی موسوەدەم بکڕێ بە ڕۆح،
هەرکەسێ کووتاڵ و پارچەی بێ بەدەڵ سەودا دەکا

لە شەرحدا وای بۆچووە کە نالی دەڵێ: ئەوەی بە دوای پارچەی گرانبەهادا دەگەڕێ، بابێتە حوجرەکەم پارچەپارچەی ڕەشنووسەکانم بکڕێ و لە بریتیدا گیانی خۆی دانێ، هێشتا هەر قازانج دەکا.
شەرحەکە «بێ بەدەڵ»ـی بە زێدەگران و لە نرخ نەهاتوو داناوە، ڕاستیشی بۆچووە بەڵام لە هەمان کاتدا وشەکە «بێ موقابیل، بێ بریتی» ش دەگرێتەوە. لەم واتایەی «بێ بریتی» مەعنای شیعرەکە جوانتر دەبێ.
نالی دەڵێ: هەرکەسێ بە ئارەزۆی ڕۆحی، گیانی بیەوێ پارچەپارچەی موسوەدەی بێ بریتی (لە هەمان کاتیشدا لە نرخ نەهاتوو) سەودا بکات با بێتە حوجرەم. حوجرە لێرەدا هەم حوجرەی مەلا و فەقێ دەگرێتەوە هەم حوجرەی توجار و بازرگانی ئیروو.

بەیتی کۆتایی غەزەلەکە، یان قەصیدەکە، لە لاپەڕە 107:
شیعری خەڵقی کەی دەگاتە شیعری من بۆ نازکی؟!
کەی لە دیققەتدا پەتک دەعوا لەگەڵ هەودا دەکا؟!

بەپێی شەرحەکە نوسخە هەیە لە جیاتی «بۆ نازکی» «ئەی نالیا»ی هێناوە. هەردوو شێوە دەست دەدەن هەرچەند «بۆ نازکی» پاراوترە. ئەوەکەی تریش تەخەللوصی نالی پێوەیە...
شەرحەکە لێرەدا «هەودا»ی بە «تاڵی ڕیسمانی ئاوریشم» لێک داوەتەوە. دیارە «ڕیسمان»ی بە مل مەعناکەدا بڕیوە لە موقابیل «پەتک»-دا. «تاڵ» خۆیشی داوە مووە چ ئاوریشم چ غەیری ئاوریشم. باشتریش ئەوەیە بڵێم داوە، مەرج نییە موو بێ، لە لاپەڕە 462 ئەم بەیتە:
حەڵقە حەڵقەی چ دەکەی داوی کەمەندی زوڵفت
بۆ دڵی خەستە کەوا بەستەیی هەودایێکە؟!

لە شەرحدا «هەودا» بە «تاڵی موو»، بێ ئاوریشم، لێک دراوەتەوە. ئەوەی ڕاستی بێ، مەبەس بارێک هەودایە کە لەگەڵ «دیققەت» دا لێکەوە نزیکن. ئەگەر گوتبای «کەی لە نەرمیدا...» دەشیا هەودای نەرم پێویست بێ.